literatura religijna

Ewangelia i człowiek: zamyślenia.

Legendy dominikańskie – te barwne opowieści zebrał i opracował ojciec Jacek Salij OP. Czytelnik znajdzie w tym zbiorze zarówno wstrząsające świadectwo męczeństwa rosyjskich dominikanek, jak i pełne ironii średniowieczne anegdoty o mnichach i mniszkach.

Książka jednego z najwybitniejszych myślicieli XX w., członka Akademii Francuskiej, świeckiego obserwatora Soboru Watykańskiego II, pisarza, filozofa, malarza. Adresatami listów są wybitne postaci żyjące i dawno zmarłe, rzeczywiste i fikcyjne. Listy zawierają jego zwierzenia intelektualne i duchowe, pokazują bardzo osobisty stosunek do współczesnego świata.

Zawarte w tej książce rozważania pochodzą sprzed trzydziestu lat. Warto jednak wracać do tych tekstów, pisanych w czasie Soboru Watykańskiego II, bo przecież sytuacja polskiego Kościoła w ostatnich latach bardzo się zmieniła i przypomina dziś bardziej niż kiedykolwiek sytuację Kościoła w krajach Europy Zachodniej z czasów Soboru...

Ojciec Ramón Cue Romano S.I. jest poetą hiszpańskim. Jego utwory literackie pisane wierszem i prozą są bardzo popularne nie tylko w Hiszpanii.

Utwór „Mój Chrystus Połamany” składa się z dwóch części. Pierwsza zawiera pięć pogadanek - medytacji wielkopostnych wygłoszonych w telewizji hiszpańskiej. Druga - Mój Chrystus Połamany odwiedza mieszkania - została dopisana po kilku latach.

Maria Simma (ur. 5 lutego 1915 w Sonntag/Vorarlberg, zm. 16 marca 2004 w Bregenzerwald) – austriacka mistyczka, mieszkanka alpejskiej wioski Sonntag, znana dzięki swej książce “Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi”.

[Wikipedia]

Pięknie żyć, aby pięknie umierać. Refleksje nad testamentem Jana Pawła II.

Zbiór mądrych i pięknych esejów dotykających istoty codziennego życia, ale zawsze z Bogiem, od narodzin, przez dojrzewanie do śmierci, zgrupowanych w rozdziałach...

Siostra Łucja mówi o Fatimie. (Wspomnienia siostry Łucji).

Siostra Łucja mówi o Fatimie. (Wspomnienia siostry Łucji).

Kto nie jest świętym, jest łajdakiem. Ale żeby dostrzec swoje łajdactwo, trzeba być świętym. Innymi słowy, trzeba być świętym, żeby widzieć, że się nim nie jest.

Niniejsza książka na jest próbą skłonienia słuchacza do rezygnacji z własnego procesu kanonizacyjnego. Udowadnianie osobistej bezgrzeszności zajmuje zbyt wiele czasu i pochłania zbyt wiele energii, którą można wykorzystać na coś pożytecznego. Co gorsza, jeśli skompletujemy wszystkie papiery, okaże się, że brakuje cudu. Cudem byłoby, gdybyśmy pojęli że naprawdę jesteśmy łajdakami...