Lwiątko

„Zastrzeżenie, że osoby i wydarzenia opisane w tej powieści są całkowicie zmyślone - a jeśli przypominają komuś osoby i wydarzenia, które zna, to jest to podobieństwo czysto przypadkowe - przez nikogo nie zostanie potraktowane poważnie, bo jest to prawda. Jako że nie ma to być powieść ani psychologiczna, ani obyczajowa, lecz kryminał, nie są w niej ukazane realne postacie, tylko realne postawy w rudymentarnych przejawach, takich, jakie są najdogodniejsze, jeśli mają posłużyć dwóm istotnym celom powieści kryminalnej: wykryciu mordercy i zabawieniu czytelnika. Jeżeli jednak chcecie zabawić się nie tylko śledzeniem losów cynicznego redaktora i pięknej dziewczyny z „Animexu”, to dajcie sobie spokój z identyfikowaniem własnych przyjaciół czy wrogów z czarnymi charakterami mojej fikcji i zbadajcie raczej swoje własne sumienie. Trudno wam będzie nie znaleźć w nim przynajmniej którejś z tych realnych postaw, choć może nie przejawiającej się w formie tak rudymentarnej. I nie musicie do tego nawet być pracownikami wydawnictwa.”

[ze Wstępu autora]