Dolina Patalonków

"Kraina Patalonków" (kontynuacją tej historii są kolejne tomy: "Poszukiwania" i "Wśród ludzi") to baśń nietypowa, dziwna nawet. Przypomina sen, w którym czas jest względny i w jednej chwili wszystko się może zmienić. Klimat trochę jak u Lewisa Carrola i Maurice’a Sendaka. Wyobraźnia autora i absurdalne zdarzenia – jak zabicie i pokrojenie komara oraz użycie jego nóg do łatania dziur w płocie (kiedy Patalonki śpiewają, to te nogi podrygują w takt muzyki) – wprawiają niekiedy czytelnika w osłupienie. Poza tym autor stawia przed czytelnikiem kilka ważnych pytań: Czy ludzie są szczęśliwi? Czy rodzice mogą porzucić dziecko tylko dlatego, że jest inne niż pozostałe? I dlaczego wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej? Może dlatego, że, jak mówi Gustaw, "tu oddycham zupełnie inaczej, nic nas nie dzieli, nie muszę nic mówić, tylko być tu i patrzeć".