Ojczyzna obrońcy swemu

Ojczyzna obrońcy swemu. Weterani i kombatanci jako problem społeczny i polityczny w Polsce w XX wieku.

Wojsko to [...] ważny komponent kodu kulturowego i narodowej mitologii. Bohaterowie wojenni byli pierwowzorami bohaterów literackich, a w późniejszym okresie filmowych, dlatego łatwo sobie wyobrazić sytuację, w której lokalnemu kombatantowi przypisywano cechy wzorców propagowanych w kulturze masowej. Weterani i kombatanci odgrywali istotne, symboliczne role w przestrzeni publicznej jako wzorce postawy obywatelskiej, poświęcenia, odwagi, męstwa, honoru, dlatego też stanowili nieodłączny element uroczystości państwowych i religijnych. To oni „przechodzili do historii” czy „zapisywali się na kartach historii” jako wzorce propagowane w procesie edukacji. Polityka historyczna i związane z nią przenikanie elementów historii do świadomości społecznej sprawiały, że motyw weteranów i kombatantów wykorzystywano w przekazie propagandowym instrumentalnie. Negowano starych i kreowano nowych bohaterów, w zależności od potrzeb. Klasycznym przykładem tego zjawiska był okres Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

[ze Wstępu]

Red. Marek Kornat, Marcin Kruszyński, Tomasz Osiński

Uwagi: nowa.