- brak w sklepie
Ankieta cichociemnego
Cichociemny (z trzeciej ekipy, zrzuconej do Kraju 27/28 XII 1941),lekarz, ppłk Alfred Paczkowski był dowódcą III odcinka "Wachlarza", szefem Kedywu Okręgu AK Białystok, dowódca 82. pp AK, powstańcem na Mokotowie, łącznikiem przez Wisłę do nawiązywania kontaktów z Armią Radziecką. Wojenny życiorys ppłk. Paczkowskiego ("Wani", "Dawida") wypełniłby kilka wojennych biografii. Jakby więc świadom swej żołnierskiej ruchliwości Autor zasłonił się nieudawaną skromnością, umyślnym antybohaterstwem, tu i ówdzie przemycił drobiny humoru, dyskretną autoironię, pomniejszył napięcia, w zamian wydobywając piękno bohaterstwa.
Cichociemny (z trzeciej ekipy, zrzuconej do Kraju 27/28 XII 1941),lekarz, ppłk Alfred Paczkowski był dowódcą III odcinka "Wachlarza", szefem Kedywu Okręgu AK Białystok, dowódca 82. pp AK, powstańcem na Mokotowie, łącznikiem przez Wisłę do nawiązywania kontaktów z Armią Radziecką. Wojenny życiorys ppłk. Paczkowskiego ("Wani", "Dawida") wypełniłby kilka wojennych biografii. Jakby więc świadom swej żołnierskiej ruchliwości Autor zasłonił się nieudawaną skromnością, umyślnym antybohaterstwem, tu i ówdzie przemycił drobiny humoru, dyskretną autoironię, pomniejszył napięcia, w zamian wydobywając piękno bohaterstwa.
cz-b. foto. na wklejkach
Uwagi: zażółcona, zakurzona okładka i brzegi stron; naderwana okładka przy dolnej krawędzi grzbietu.
LK
Dane
- autor
- Alfred Paczkowski
- okładka
- miękka
- ISBN
- 8321105203
- wydawnictwo
- Instytut Wydawniczy Pax
- rok wydania
- 1984
- liczba stron
- 288
- numer wydania
- 2
- szerokość produktu
- 12,5
- wysokość produktu
- 19,5
- grubość produktu
- 2,0
- waga
- 0,3
- język
- polski
- stan
- dobry
- zbiór
- BS/LK
oglądane produkty
Cichociemny (z trzeciej ekipy, zrzuconej do Kraju 27/28 XII 1941),lekarz, ppłk Alfred Paczkowski był dowódcą III odcinka "Wachlarza", szefem Kedywu Okręgu AK Białystok, dowódca 82. pp AK, powstańcem na Mokotowie, łącznikiem przez Wisłę do nawiązywania kontaktów z Armią Radziecką. Wojenny życiorys ppłk. Paczkowskiego ("Wani", "Dawida") wypełniłby kilka wojennych biografii. Jakby więc świadom swej żołnierskiej ruchliwości Autor zasłonił się nieudawaną skromnością, umyślnym antybohaterstwem, tu i ówdzie przemycił drobiny humoru, dyskretną autoironię, pomniejszył napięcia, w zamian wydobywając piękno bohaterstwa.