Zrozumieć cierpienie. Aby ból ustąpił radości

Andreoli analizuje fenomen cierpienia na płaszczyźnie iologicznej, psychologicznej i duchowej, kreśląc przejmujący obraz człowieka jako istoty egzystencjalnie naznaczonej wieczną niepewnością i lękiem. Świadom niemożności oddania słowami bezmiaru ludzkiego cierpienia oraz ułomność wszelkiej interpretacji, która zakłamuje jednostkowe dowiadczenie, mimo to odważnie prowadzi czytelnika przez pełne bólu miejca, o które ociera się każdy, a niewielu wykazuje dla nich zrozumienie.

Mówiąc o cierpieniu wierzących i niewierzących, rodziców i dzieci, mieszczan i nędzarzy, chorych i zdrowych, mistyków i narkomanów, zbrodniarzy, prostytutek i innych osób wiodących zmarginalizowane lub zupełnie standardowe żywoty, odwołuje się zarówno do osobistego doświadczenia, jak i do rozległej tradycji filozofii, literatury i sztuki. Jegowizja ludzkiego bytowania na tym świecie mogłaby wydawać sie skrajnie pesymistyczna, gdyby nie towarzyszył jej postulat nowego humanizmu, opartego na prawdziwym współodczuwaniu i towarzyszeniu, a nie na chłodnym wolontariacie.