Etos nowej sztuki

Jolanta Brach w książce Etos nowej sztuki postuluje odejście od obserwacji i odwzorowania, i odwrócenie się od Bergsonowskiej idei poznania przez sztukę, na rzecz idei działania przez sztukę i istnienia w sztuce. Jeżeli można by tu odwołać się do tej tezy, to trzeba by powiedzieć, że jeśli dawny artysta znajdował się w pozycji osoby jak gdyby wychylonej przez okno i balansującej między wewnętrzną przestrzenią sztuki i zewnętrzną przestrzenią świata, to od czasu evironmental art artysta znalazł się w sytuacji osoby, która przez to okno wypadła. Ja użyłabym tego porównania do wyrażenie istoty terminu postmodernizm. Terminu, który przez jego nadużycia, został rozsadzony pojęciowo, tak że coraz trudniej jednoznacznie określić, czym właściwie postmodernizm był i jest.