Mistycy i mistrzowie zen

Zen nie jest teologia i nie twierdzi, że zajmuje się prawdą teologiczną w jakiejkolwiek formie. Nie jest też abstrakcyjną metafizyką. Zen to ,można powiedzieć, konkretna i przeżywana ontologia, która znajduje wyraz nie w stwierdzeniach teoretycznych, lecz w aktach, będących pochodną pewnego stanu świadomości. Tylko przez pryzmat tych aktów i tego stanu świadomości można ocenić zen. Paradoksy i pozornie absurdalne tezy, jakie wysuwa, nie mają sensu poza kontekstem świadomości, która jest nie wyrażona i niewyrażalna.
Książka ta swobodnie porusza się po rozległych obszarach i wykracza poza „ekumenizm”. Ściśle rzecz biorąc „ekumenizm” dotyczy wyłącznie „rodziny wiary”, czyli rozmaitych odłamów chrześcijaństwa. Istnieje jednak szersza „oikoumene”, rodzina duchowa człowieka poszukującego sensu życia i jego ostatecznego celu. Horyzonty tej książki sięgają poza tradycyjne formy chrześcijaństwa, choć obejmuje ona pewne aspekty tradycji chrześcijańskiej.