Samotność. Powrót do jaźni

Dla współczesnego człowieka samotność to pojęcie negatywne. W dzisiejszym świecie, nastawionym na sukces, wymagane jest otwarcie się na innych. Wszechstronne kontakty zapewniają nie tylko powodzenie, lecz także poczucie wewnętrznej harmonii, spełnienia i szczęścia.
Czy tak jest naprawdę? Storr, opierając się na badaniach Freuda i Junga, wyjaśnia, że samotność nie jest pojęciem jednoznacznym. Owszem, niekiedy ma destruktywny wpływ na psychikę człowieka, zwłaszcza jeśli jest wymuszona (Storr przedstawia niejeden drastyczny przykład), istnieje jednak jej drugie oblicze. Genialni artyści i naukowcy, tacy jak Beethoven, Kant czy Newton, tworzyli swoje największe dzieła z dala od innych. I - jak sami pisali - to właśnie dzięki samotności zyskiwali wewnętrzny spokój. Ludzie, którzy dzięki dobrowolnemu życiu w izolacji osiągnęli szczyt swoich twórczych możliwości, są przykładem na to, jak każdy z nas może osiągnąć psychiczną równowagę i poczucie sensu.

[Wydawca]

Spis treści:
  Podziękowania
  Wprowadzenie

1.  Znaczenie stosunków międzyludzkich
2.  Zdolność do bycia samotnym
3.  Wykorzystanie samotności
4.  Samotność wymuszona
5.  Głód wyobraźni
6.  Znaczenie jednostki
7.  Samotność i temperament
8.  Separacja, odosobnienie i rozwój wyobraźni
9.  Żałoba, depresja i wyzdrowienie
10. Poszukiwanie spójności
11. Trzeci okres
12. Pożądanie i pogoń za całością

     Przypisy
     Źródła cytatów przytoczonych w mottach
     Indeks osób

Uwagi: bez śladów używania, jak nowa.