Księga Alfa. Orchis militaris

W utworach zawartych w tym tomie zamiast jednolitej akcji mamy ciąg obrazów - to realistycznych, to znów operujących deformacją, będących jakby wizją senną. Obrazy te to wspomnienia narratora, ukazują one lata dziecinne i młodzieńcze, dom rodzinny, służbę w wojsku i wojnę. Tak mówi autor o zagubieniu dziecka w świecie dorosłych, o nieustającej ingerencji tego świata poprzez nakazy i zakazy, o trudności porozumienia się ludzi między sobą, o złu niesionym przez wojnę.

Utwory te krytyka określiła jako “rewelacyjny eksperyment” i “dzieło kunsztu pisarskiego najwyższej miary”. Mimo braku fabuły wciągają one czytelnika. Jest pochłonięty bez reszty ukazywanym jak na ekranie filmowym ciągiem obrazów składających się w sumie na wielką - mówiąc słowami autora - “litanię przemocy i wojny”.

Uwagi: brak obwoluty, książka wycofana z biblioteki, zażółcone brzegi stron.