Pismo Święte Nowego Testamentu

Tłumaczył z j. greckiego ks. prof. dr Seweryn Kowalski.

Kowalski (od 1957) w swoim tłumaczeniu zerwał naznaczoną Wujkową tradycją tendencję do archaizowania tekstu. Położył nacisk na nowoczesność i zrozumiałość języka: „Staraniem moim było oddać myśl oryginału z sumienną dokładnością, w takiej jednak formie, która byłaby zrozumiała dla dzisiejszego czytelnika”. Z jednej strony przekład został przyjęty z najwyższym uznaniem, podkreślano piękno i nowoczesność języka, który zarazem był prosty i zrozumiały. Zwracano uwagę na trafność przekładu wielu miejsc oraz dbałość o uchwycenie sensu zdań. Z drugiej strony zarzucano mu zbytnią skłonność do parafrazowania, dużą swobodę i dowolność tłumaczenia nie zawsze wiernego słowom greckim oraz szereg zastrzeżeń dotyczących językowej strony przekładu (np. używanie zbyt pospolitych słów)

[Biblie Polskie]

Uwagi: zażółcone brzegi str.