Przewodnik dla zniechęconych spowiedzią i mszą świętą

Książki tej nie powinni brać do ręki teoretycy, a więc na przykład egzegeci, liturgiści, historycy, bo "przewodnik" powstał na podstawie doświadczeń przeszło dwudziestoletniej praktyki duszpasterskiej. Nie powinni jej czytać również rubrycyści, gdyż jej nie zrozumieją; księża, bo wszystko to znają co najmniej w takim stopniu jak autor; zakonnice, ponieważ mogą się zgorszyć.
Dla kogo więc przewodnik został napisany? Autor miał po prostu przed oczyma zwykłego śmiertelnika, człowieka pogrążonego w codzienności, zabieganego, zatroskanego, zmęczonego, a przede wszystkim zniechęconego spowiedzią i mszą świętą. Optymalnym czytelnikiem może być ktoś, kto wiele lat temu odszedł od spowiedzi i nie chodzi na mszę świętą, bo go dostatecznie znudziła. A jeśli trwa w sakramencie pojednania i komunii świętej to resztkami sił.

[z okładki]