Przemiana bogów [1-3]

Przemiana bogów:

1. Nierzeczywiste,
2. Nadprzyrodzone,
3. Ponadczasowe.

“Usiłowałem uczynić zrozumiałym świat obrazów, przez twórczość ludzką przeciwstawiony czasowi i po raz pierwszy zwyciężający czas, a także potęgę, równie może starą jak wynalazek ognia i grobu, której zawdzięcza on swoje istnienie. Przedmiotem tej książki nie jest ani historia sztuki, ani estetyka, ale znaczenie, jakiego nabiera obecność wiecznej odpowiedzi na pytanie stawiane człowiekowi przez to, co jest w nim cząstką wieczności”.  

Przemiana Bogów to bogaty erudycyjnie, świetnie ilustrowany, tekst mówiący przede wszystkim o stosunku człowieka do losu. Tom pierwszy pokazuje jak w sztuce sakralnej, starożytnej i chrześcijańskiej, człowiek szukał form podporządkowujących to, co zewnętrzne, najwyższej prawdzie cywilizacji, do jakiej dana sztuka należy. Tom drugi to studium form, o które walczyła sztuka w służbie tego, co nierzeczywiste od Florencji po śmierć Rembrandta. Trzeci zaś poświęcony został sztuce nowoczesnej usiłującej odkrywać i łączyć się z tym, co ponadczasowe.

Przekład: Eligia Bąkowska, Joanna Guze, Jerzy Lisowski

Uwagi: górne krawędzie str. we wszystkich tomach zakurzone; bloki czyste.